خدایا جوری دستم را بگیر و بلندم کن که همه اطرافیانم یادش بماند من هم خـــــــدایی دارم ...



یادشان بـماند ژست خدایی برازنده بنده ی خدا نیست ...


یادشان بماند حرفهایش تا همیشه در خاطرم خواهد ماند ... حتی اگر به رویشا لبخند بزنم و هیچ نگویم ...

یادشان بماند همانگونه که دلم را شکستند با حرف هایشان ... تو آن بالا همه را شنیده ای ... :)

خیلی وقتا بدون اینکه متوجه بشی ،شاید کسی رو داخل خودش شکستی ،
بی سرو صدا بدون اینکه هیچکس بفهمه
شاید حتی خنده و لبخند از لبش نره
خم به ابرو نیاره



ولی اینو بدون خیلی راحت آدم ها میشکنند
...ای کاش میشد روی قاب چهره ی انسان ها مینوشتیم آرام تر
!! شکستنی است !!
شاید بهتر باشه بجای کوچیک کردن بقیه برای اینکه خودمون بزرگ بشیم ، بزرگ بشیم

زمونه ی خوبی نیست راحت میشکنند ، لگد مال میکنند ، تحقیر میکنند
راحت با آبرو و احساس کسی بازی میشه
... تقریبا یه مدل تفریح شده ، دلبستن ، دل شکستن ، آبرو ریختن
. . . اسمشم گذاشتن عشق ، فرهنگ ، کلاس




میگن قدیما خیلی بهتر بود
...ارتباطا کمتر بود ولی
قدر شناسی بیشتر بود
هر کس رو بخاطره خودش دوست داشتن نه بخاطره پولش و مقامش
ارزش ها درست بود ، سادگی بهتر از گرگ بودن بود
قلب و احساس آدما خیلی با ارزش بود ، بازیچش نمیکردند

زیر کرسی دور هم صفا بود ، صمیمیت بود
دلسوزوندن بود راز داری بود ، معرفت بود

... قدیمی باش
همیشه هر راهی بقیه میرن درست نیست

هنر اینه شکستنت ،تو نشکنی
... مثل بارون خدا باش ، کاری به این نداشته باش میخوای کجا بباری ، رو نمک زار شوره زار یا جنگل فقط ببار

***
یاده ننه سیگاری و بابُزرگ
یاده خونه کاهگلیشونو و بوی نمّه بارون
یاده چای نباتشون زیر کرسی ذغالی بخیر

ﭼﻪ ﺍﯾﺪﻩ ﺑﺪﯼ ﺑﻮﺩﻩ،ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺍﯼ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺎﻋﺖ.

ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻫﺴﺖ:

ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ۸ ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﻮﯼ ﻭ ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﺷﺪﻩ ۸ ﻭ ﺭبع شده است ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ: ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺗﺎ ۹ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﻢ
ﺑﻌﺪ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯿﺸﻮﻡ!

ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻣﺸﺐ ﺳﺎﻋﺖ ۹ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﮐﻨﯽ، ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﺘﺎﺏ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪﻩ ۱۰ ﺷﺪﻩ.
ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ: ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻓﺮﺩﺍ ﺷﺐ ﺳﺎﻋﺖ ۹ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻢ ...



ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ...

ﺯﻣﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﯾﮏ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﻧﻤﯽ ﭼﺮﺧﺪ!

ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺧﻄﯽ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻣﯽ
ﺩﻭﺩ. ﻭ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ، ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ، ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺑﺎز نمیگرﺩﺩ.

ﺍﯾﺪﻩ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺩﺍﯾﺮﻩ، ﺍﯾﺪﻩ ﺟﺎﺩﻭﮔﺮﯼ ﻓﺮﯾﺒﮑﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ!

ﺳﺎﻋﺖ ﺧﻮﺏ، ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻨﯽ ﺍﺳﺖ!

ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﯼ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯽ
ﮔﺮﺩﺩ.

ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ، ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻫﻤﻪ ﺩﮐﻮﺭﻫﺎ ﻭ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺳﺘﻮﻧﻬﺎ، ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻨﯽ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ
ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻨﯽ،ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺷﻦ ﺑﺮﯾﺰﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻋﻤﺮ ﯾﮏ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻃﻮﻝ ﺑﮑﺸﺪ.

ﺗﺎ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﺶ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺑﯿﺎﻭﺭﻡ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻥ " ﺧﻂ " اﺳﺖ ﻧﻪ " ﺩﺍﯾﺮﻩ " ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﺩ ...